آقای ظریف ممنون! یک پیگیری هم بکنید

پس از حضور مقتدرانه محمدجواد ظریف در کنفرانس امنیتی مونیخ و صحبت‌ها و مذاکراتی که با تحسین مواجه شد و نشان داد چگونه با رفتار دیپلماتیک و با دست می‌توان سراغ گره‌ها رفت تا نیازی به دندان نباشد، یک بار دیگر تشکری را به آقای ظریف بدهکار شدیم.

به گزارش شهروند، مورد آخر هم وقتی بود که سیدعباس موسوی، معاون سخنگوی وزارت خارجه از قول وزیر گفت که هیچ‌گونه شکایت و دلخوری از علی کریمی و وریا غفوری ندارد که شاهد دیگری بر ظرفیت بالای دولت و وزرایش در شنیدن انتقادات و پذیرفتن نظرات متفاوت و مخالف است. رفتاری که شرط دموکراسی و نظام‌های مردمی است، اما متاسفانه بخشی از مسئولان به آن پایبند نیستند.

مسئولانی که اغلب هم در صف‌آرایی مقابل دولت می‌شود پیدایشان کرد و افکار و تصمیمات و اظهاراتشان را فراتر از فهم و نظر مردم می‌بینند. آن‌چه ظریف گفته بود و انتقادهایی را برانگیخت و برای مثال دو فوتبالیست برجسته کشور به آن واکنش نشان دادند، به ظاهر جزو خط‌قرمزهای نظام است. مباحث امنیتی که عادت کرده‌ایم درباره‌شان نقد و نظر مخالفی نشنویم.

اما وزیر خارجه کشور با اظهار این‌که از منتقدانش ناخشنود نیست، اعلام می‌کند که حرف‌هایش را مثل دیگر سیاست‌های خارجی کشور، امر مقدس نمی‌داند که غیرقابل نقد باشد. ظریف در تمام این سال‌ها نشان داده که چه سعه‌صدری در مقابل نقدها و حتی اتهامات دارد و جز در مواردی که با دروغ و نفی مصالح کشور مواجه شده، چهره برآشفته‌ای از او ندیده‌ایم. آن‌چه در دولت تصمیم‌گیری می‌شود، مثل دیگر بخش‌های کشور، اگر عمل به نص صریح فرامین الهی نباشد، باید بتواند در افکار عمومی به مباحثه گذاشته شود.

براساس اصول دموکراتیک، حتی قوانین هم قابل تغییرند و می‌توان با نقد و به رأی گذاشتن آنها در فواصل زمانی مختلف، قانون تازه‌ای وضع کرد. پس طبیعی است که آقای ظریف از صحبت و نقد مردم در مورد حرفشان آزرده نشوند، چراکه صاحب اصلی کشور مردم‌اند. اما می‌خواهیم از آقای وزیر درخواستی هم داشته باشیم، این‌که مراقب باشند این بچه‌ها به خاطر اظهارنظرشان آسیب نبینند. آنها فقط نظر داده‌اند، نه به کسی توهین کرده‌اند و نه جرم دیگری مرتکب شده‌اند.

پس شاید آقای وزیر بتواند پیگیر بازخواست‌های احتمالی هم باشد و به مراجع دیگر هم توصیه کند که با همین گشادگی و عطوفتی که از نظام اسلامی انتظار می‌رود، با شهروندان برخورد کنند و از کاه کوه نسازند.