افراد دروغگو را چگونه می توان شناسایی کرد؟ شاید فکر کنید بیقراری و دزدیدن نگاه بارزترین نشانهی دروغگو بودن شخص مقابلتان باشد. اما مطابق با یافتههای استاد هاروارد، یک نشانهی غیرکلامی نمیتواند به تنهایی حقیقت را آشکار کند.
این روانشناس در کتاب جدید خود به نام "حضور" میگوید، نیازی نیست در جستوجوی یک "نشانهی” بزرگ باشید؛ بهترین روش برای تشخیص فریبکاری دیگران این است که به دنبال مغایرتها در چندین کانال ارتباطی از جمله حالات چهره، ژست یا گفتار شخص باشید.
کادی میگوید، "دروغ گفتن کار دشواری است. باید داستانی را تعریف کنیم و در عین حال روی داستان دیگری سرپوش بگذاریم، و اگر داستانمان به اندازهی کافی پیچیده نباشد، اغلب ما احساس گناه را به لحاظ روانی تجربه میکنیم، و میکوشیم این احساس را سرکوب کنیم. فقط نیروی خرد لازم را نداریم برای اینکه همهی این فرآیند را طوری مدیریت کنیم که رازمان فاش نشود و چیزی به بیرون تراوش نکند.
او میگوید، بهترین کار برای شناسایی این "تراوشها” این است که به دنبال مغایرتها میان کلام و رفتار آدمها باشیم. واکنشهای متضاد، مانند لحن خوش صدا در کنار حالت آشفتهی صورت، میتواند به طور فوقالعادهای گویا باشد.
دروغگوها
متاسفانه آدمها به طور کلی بسیار در تشخیص دروغ ناوارد هستند. کادی میگوید، آنها در تشخیص دروغ تنها کمی بهتر از کسانی که فقط حدس میزدند، عمل میکنند. مشکل اینجا است که اغلب ما بیش از حد روی محتوای صحبت آدمها تمرکز میکنیم، و به اندازهی کافی روی اعمال آنها و ارتباطی که بین این دو وجود دارد تمرکز نداریم.
او اشاره میکند به پژوهشی که توسط روانشناس هارواردی، نانسی اتکاف، صورت پذیرفت. طبق این پژوهش آدمهایی که اختلال در پردازش گفتار دارند، در تشخیص دروغگوها به طور قابل ملاحظهای بهتر عمل میکنند در مقایسه با کسانی که دچار این اختلال نیستند. دلیل این امر احتمالا این است که توجه آنها در اثر کلماتی که عنوان میشود، منحرف نمیشود.
کادی میگوید: "زمانی که آگاهانه به دنبال نشانههای فریبکاری یا حقیقت هستیم، بیش از حد به کلمات دقت میکنیم و توجه کافی مبذول شکل کلی آنچه در حال رخ دادن است، نمیکنیم. حقیقت، خود را به وضوح از طریق اعمالی که در اثر کلمات از خود بروز میدهیم، آشکار میکند.
منبع: بیزنس اینسایدر
ترجمه: بازده