غذاهای محلی در کشور های مختلف طبق فرهنگ و منطقه متفاوت است. در بعضی کشورها، بهترین راه برای آشنایی با فرهنگ و تاریخ آنان، نشستن در رستوران و صرف غذای محلی آنان است.
غذاهای محلی در کشور های مختلف طبق فرهنگ و منطقه متفاوت است. در بعضی کشورها، بهترین راه برای آشنایی با فرهنگ و تاریخ آنان، نشستن در رستوران و صرف غذای محلی آنان است.
هند:
غذاهای هندی با جا به جایی شما بین خانه های یک منطقه، شهر و یا ایالت تغییر شکل می دهند. در جنوب هند پایه تمامی غذاها برنج است، و در شمال نان مخصوص Roti. لازم به ذکر است که سفارش شما هرچه که باشد، و در هر کجای هند که باشد، لایه غلیظی از ادویه در غذای شما وجود دارد.
تایلند:
در رستوران های کنار جاده ای هند، چین و اقیانوسیه، سبک تایلندی یکی از پرطرفدارترین سبک های غذایی است. بشقاب های تایلندی با سیر و فلفل فراوان تهیه می شوند. دیگر ترکیبات مخصوص تایلندی ها آبلیمو، گشنیز و برگ لیمو است. این ترکیبات طعم خاص تایلندی را به غذاها می بخشند.
اسپانیا:
آشپزی کاتالانی، که بهترین آن در بارسلون یافت می شوند، از آن دست جاذبه هایی ست که گردشگران را از نقاط مختلف دنیا به این منطقه می کشاند. زعفران و زیره سبز در اکثر غذاهای این منطقه دیده می شوند. ترکیبی از خوراکی های سنتی و ادویه های مختلف سبک بارسلونی را به وجود می آورند: استفاده از خوراکی های دریایی و گوشت با سس زیاد تخصص آشپزان این منطقه است. شام وعده اصلی است، اما قبل از ساعت ۹ منتظر آن نباشید.
مکزیک:
واقعیتی جادویی را با کیک ذرت مخصوص مکزیکی تجربه خواهید کرد! سبک مکزیکی کاملا تاثیر گرفته از سبک آشپزی اسپانیایی است، با اندکی دخل و تصرف از سبک های آفریقایی و فرانسوی. غذاهایی بر پایه ذرت و لوبیای مکزیکی، مانند تاکو، انچیلادا، و کِسادیلا شما را شیفته خود خواهند کرد.
ایتالیا:
غذا یکی از مهمترین صادرات ایتالیا است و می توان با شجاعت این را بیان کرد که دنیا نیز به آن نیاز دارد. حتی با وجود غذاهای متنوع هر منطقه، سبک غذاهای ایتالیایی کاملا مشخص است. پیتزا با خمیر نازک و پاستای al dente از جمله این غذاها هستند.
ژاپن:
بیشتر رستوران های ژاپنی روی سبک آشپزی مشخصی متمرکز می شوند، مثلا Yakitori(سرخ کردن مرغ و یا سبزیجات گریل شده)، سوشی و ساشیمی(انواع رول های ماهی) و Tempura(ترکیباتی چرب که همراه با خمیر تمپورا سرخ می شوند). و اما اوج هنر آشپزی ژاپنی در ظرف های کوچک Kaiseki خلاصه می شود؛ از این سبک با عنوان هنر ظریف خوردن نیز یاد می شود.
اندونزی و مالزی:
سبک غذایی اندونزی و مالزی ترکیبی از سبک های غذایی چینی، پرتغالی، هندی و بومی است. مردم این کشورها توسط خوراکی های خود، به زیبایی هرچه تمام تر خود را معرفی می کنند. حضور برنج در اکثر غذاها حکایت از زمین های بارور این منطقه دارد. آشپزی به سبک اندونزیایی و مالزیایی خیلی پیچیده به نظر نمی رسد.
فرانسه:
از پنیر تا انواع حلزون ها و نوشیدنی ها، فرانسوی ها به مزه دار کردن خوراکی ها شهره اند. سبک فرانسوی با تمام تنوع و تازگی اش، بهترین معرف برای خود است. در فرانسه هر منطقه سبکی خاص در آشپزی دارد. بسیاری از فرانسوی ها وعده میانی را وعده اصلی می دانند و بیشترین وقت و هزینه را برای آن در نظر می گیرند.
چین:
غذاهای چینی، چه در فروشگاه های کوچک خیابان های فرعی، و چه در رستوران های چند ستاره، همیشه یکی از بهترین و پرطرفدارترین غذاها هستند. تعادل و توازن در تهیه این غذاها بیش از هر چیزی به چشم می خورد: خوراکی های سرد مانند میوه ها و سبزیجات برای فرونشاندن گرمای تند مورد استفاده قرار می گیرند. در این سبک، غذاهای متعدد محلی ای وجود دارند که به نسبت تاریخ و جغرافیای منطقه تغییر می کنند.
یونان:
از الویه تا هشت پا، طعم غذاهای یونانی به تازگی و خلوص ترکیات آن بستگی دارد. از بین بردن و یا ترکیب طعم های اصلی مسئله ای نیست که روال مشخصی داشته باشد، به ویژه وقتی که پای نان تازه و گوجه مدیترانه ای به غذایتان باز می شود. میان وعده های یونانی که در رستوران ها سرو می شوتد نیز فوق العاده هستند. جالب است بدانید در روزهای چهارشنبه و جمعه در رستوران های یونانی گوشت سرو نمی شود.
هند:
غذاهای هندی با جا به جایی شما بین خانه های یک منطقه، شهر و یا ایالت تغییر شکل می دهند. در جنوب هند پایه تمامی غذاها برنج است، و در شمال نان مخصوص Roti. لازم به ذکر است که سفارش شما هرچه که باشد، و در هر کجای هند که باشد، لایه غلیظی از ادویه در غذای شما وجود دارد.
تایلند:
در رستوران های کنار جاده ای هند، چین و اقیانوسیه، سبک تایلندی یکی از پرطرفدارترین سبک های غذایی است. بشقاب های تایلندی با سیر و فلفل فراوان تهیه می شوند. دیگر ترکیبات مخصوص تایلندی ها آبلیمو، گشنیز و برگ لیمو است. این ترکیبات طعم خاص تایلندی را به غذاها می بخشند.
اسپانیا:
آشپزی کاتالانی، که بهترین آن در بارسلون یافت می شوند، از آن دست جاذبه هایی ست که گردشگران را از نقاط مختلف دنیا به این منطقه می کشاند. زعفران و زیره سبز در اکثر غذاهای این منطقه دیده می شوند. ترکیبی از خوراکی های سنتی و ادویه های مختلف سبک بارسلونی را به وجود می آورند: استفاده از خوراکی های دریایی و گوشت با سس زیاد تخصص آشپزان این منطقه است. شام وعده اصلی است، اما قبل از ساعت ۹ منتظر آن نباشید.
مکزیک:
واقعیتی جادویی را با کیک ذرت مخصوص مکزیکی تجربه خواهید کرد! سبک مکزیکی کاملا تاثیر گرفته از سبک آشپزی اسپانیایی است، با اندکی دخل و تصرف از سبک های آفریقایی و فرانسوی. غذاهایی بر پایه ذرت و لوبیای مکزیکی، مانند تاکو، انچیلادا، و کِسادیلا شما را شیفته خود خواهند کرد.
ایتالیا:
غذا یکی از مهمترین صادرات ایتالیا است و می توان با شجاعت این را بیان کرد که دنیا نیز به آن نیاز دارد. حتی با وجود غذاهای متنوع هر منطقه، سبک غذاهای ایتالیایی کاملا مشخص است. پیتزا با خمیر نازک و پاستای al dente از جمله این غذاها هستند.
ژاپن:
بیشتر رستوران های ژاپنی روی سبک آشپزی مشخصی متمرکز می شوند، مثلا Yakitori(سرخ کردن مرغ و یا سبزیجات گریل شده)، سوشی و ساشیمی(انواع رول های ماهی) و Tempura(ترکیباتی چرب که همراه با خمیر تمپورا سرخ می شوند). و اما اوج هنر آشپزی ژاپنی در ظرف های کوچک Kaiseki خلاصه می شود؛ از این سبک با عنوان هنر ظریف خوردن نیز یاد می شود.
اندونزی و مالزی:
سبک غذایی اندونزی و مالزی ترکیبی از سبک های غذایی چینی، پرتغالی، هندی و بومی است. مردم این کشورها توسط خوراکی های خود، به زیبایی هرچه تمام تر خود را معرفی می کنند. حضور برنج در اکثر غذاها حکایت از زمین های بارور این منطقه دارد. آشپزی به سبک اندونزیایی و مالزیایی خیلی پیچیده به نظر نمی رسد.
از پنیر تا انواع حلزون ها و نوشیدنی ها، فرانسوی ها به مزه دار کردن خوراکی ها شهره اند. سبک فرانسوی با تمام تنوع و تازگی اش، بهترین معرف برای خود است. در فرانسه هر منطقه سبکی خاص در آشپزی دارد. بسیاری از فرانسوی ها وعده میانی را وعده اصلی می دانند و بیشترین وقت و هزینه را برای آن در نظر می گیرند.
غذاهای چینی، چه در فروشگاه های کوچک خیابان های فرعی، و چه در رستوران های چند ستاره، همیشه یکی از بهترین و پرطرفدارترین غذاها هستند. تعادل و توازن در تهیه این غذاها بیش از هر چیزی به چشم می خورد: خوراکی های سرد مانند میوه ها و سبزیجات برای فرونشاندن گرمای تند مورد استفاده قرار می گیرند. در این سبک، غذاهای متعدد محلی ای وجود دارند که به نسبت تاریخ و جغرافیای منطقه تغییر می کنند.
از الویه تا هشت پا، طعم غذاهای یونانی به تازگی و خلوص ترکیات آن بستگی دارد. از بین بردن و یا ترکیب طعم های اصلی مسئله ای نیست که روال مشخصی داشته باشد، به ویژه وقتی که پای نان تازه و گوجه مدیترانه ای به غذایتان باز می شود. میان وعده های یونانی که در رستوران ها سرو می شوتد نیز فوق العاده هستند. جالب است بدانید در روزهای چهارشنبه و جمعه در رستوران های یونانی گوشت سرو نمی شود.
ارسال نظرات
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته: ۰
ابزارهای کاربردی
