کارآفرین کوچک من، چه کاره می‌شود؟

به گزارش زندگی امروز به نقل از روزنامه خراسان، همه ما یک بار به این سوال در کودکی پاسخ داده ایم یا دست کم یک بار آن را از کودکان خود پرسیده ایم. «تو دوست داری چه کاره بشوی؟» پاسخ ها معمولا آشنا و تکراری اند: «می خواهم معلم شوم... دکتر... مهندس... می خواهم خلبان شوم.»

اما آیا تا به حال شنیده اید که کودکی بگوید می خواهم «کارآفرین» شوم؟ به جرئت می توان گفت: «خیر» ! زیرا اغلب والدین و همین طور جو غالب جامعه، معمولا مشاغل پول ساز، مدیریتی و پرستیژدار اجتماعی را به عنوان اهداف شغلی معرفی می کنند و کمتر به مقوله کارآفرینی می پردازند. در صورتی که کارآفرینی، سرچشمه ایجاد و خلق مشاغل مختلف، پول و استفاده بهینه از سرمایه های انسانی و طبیعی کشور است.

جامعه همیشه به پزشکان، وکلا و حسابداران نیاز خواهد داشت. اما به طور حتم به کارآفرینان نیز همین طور. پس نیاز است درباره این که چگونه در این مسیر گام برداریم و فرزندان خود را برای تفکر کارآفرینانه آماده کنیم، بیشتر بدانیم. ضرب المثلی می گوید: «اگر می خواهی به فردی یک روز غذا بدهی به او ماهی بده، اما اگر می خواهی همه عمر او را سیر کنی به او ماهی گیری بیاموز» 

چون آرزوی هر پدر و مادری استقلال و موفقیت فرزندان است، می توانند از همان بدو کودکی روحیه کارآفرینی را در آنان پرورش بدهند و بچه ها را مستقل و متکی به خود بار بیاورند. آموزش کارآفرینی به کودکان در محیط خانواده باعث می شود، این موضوع در وجودشان نهادینه و کودک با ذهنی خلاق بزرگ شود و به هر پدیده ای در اطراف خود با نگاهی تازه بنگرد. اگر والدینی بخواهند فرزندشان در آینده فرد موثری در جامعه باشد، باید امروز یک ذهن کارآفرین به او هدیه دهند.

شاید کودکان نتوانند تمام جزئیات راه اندازی یک کسب و کار جدید را درک کنند اما آن قدر خلاق و باهوش هستند که بتوانند رفتارهای کارآفرینانه را بیاموزند. افراد از بدو تولد کارآفرین به دنیا نمی آیند اما می توانند به گونه ای تربیت شوند که با ذهنی جست وجوگر و پویا به دنبال یادگیری باشند. کارآفرینان خصوصیاتی دارند که افراد عادی از آن بی بهره اند. شما، والدین امروز، می توانید با استفاده از این روش ها رفتار کارآفرینانه را در فرزند خود شکل دهید.

زندگی، پر از موانع و مشکلات کوچک و بزرگ است. پس تربیت کودکی که بتواند با روحیه ای قوی از پس موانع زندگی بر بیاید بسیار ضروری است. هر کارآفرینی نیاز به یک روحیه انعطاف پذیر دارد تا بتواند در شرایط دشوار، خود را با وضع موجود وفق دهد و با تصمیم گیری های درست و قاطع از دوراهی های زندگی عبور کند.

توصیه: به کودک اجازه دهید تا احساسات درونی خود را بیان کند و شما نیز هرگز آن ها را سرکوب نکنید.

یکی از خصوصیات کارآفرینان داشتن ذهنی باز و پویاست تا با راهکارهایی هوشمندانه مسائل و مشکلات پیچیده را حل کنند. تفکر خلاق به مانند سرزمینی است که کارآفرینان امپراتوری خود را روی آن می سازند.

توصیه: به کودک اجازه دهید آزادانه بازی کند و در بازی های خود تمام انرژی های خلاق خود را به کار گیرد. شما نیز اطمینان حاصل کنید، بازی هایش محدود به بازی های رایانه ای و موبایل نشود و در آن به اندازه کافی ذوق، خلاقیت و تفکر وجود داشته باشد.

شما می توانید به جای قصه خواندن برای کودک، از وی بخواهید از تخیل خود کمک بگیرد و یک قصه برای شما تعریف کند. وقتی کودک، هیجان زده، با ایده و تخیل جدیدی نزد شما می آید، بیشتر روی هیجانات او تمرکز کنید تا ایده آن ها. سپس تشویقش کنید تا دنبال رویاهای خود برود. بعد از آن درباره ایده کودک تحقیق و به او کمک کنید تا ایده اش را در قالب یک راه حل درآورد.

بهترین کارآفرینان هرگز از انجام کارهای سخت و دشوار خسته نمی شوند. برای این که کودک، اخلاق کاری و مسئولیت پذیری را بیاموزد، باید ابتدا ارزش کار سخت را بداند و یاد بگیرد.

توصیه: استقلال فرزندان را با سپردن مسئولیت انجام وظایف و کارهایی به آن ها بسازید و تقویت کنید.

کارآفرینان، در زندگی شان دایم در حال یادگیری اند. آنان همیشه در پی راه های جدیدی هستند تا خود و دنیای اطراف شان را ترقی دهند.

توصیه: به کنجکاوی های کودک خود بها و پر و بال بدهید. سوال هایش را با حوصله پاسخ دهید. او را تشویق کنید تا سرگرمی های جدیدی را امتحان و علایق خود را دنبال کند.

باور داشتن به خود و توانایی های مان، سنگ بنای یک زندگی موفق است. کارآفرینی نیز یعنی ایمان داشتن به ایده های خود.

توصیه: اعتماد به نفس کودک خود را تقویت کنید. نظرات و ایده های آن ها را حمایت و تشویق کنید و به آن ها فرصت تصمیم گیری بدهید. اجازه دهید انتخاب خودشان را داشته باشند و از تجربه های خود درس بگیرند، حتی اگر دقیقا همانی نباشد که شما انتظار دارید.

توانایی برقراری ارتباط با دیگران و حمایت و پشتیبانی عاطفی از آنان یک مهارت فوق العاده با ارزش برای مدیریت است. کار آفرینان موفق اهمیت همدلی، یکدلی و ایجاد رابطه های مثبت را می فهمند و درک می کنند.

توصیه: به فردیت و استقلال هویت کودک خود احترام بگذارید. آن ها را به ایجاد رابطه های مثبت با هم سالان خود تشویق و ترغیب شان کنید تا با عواطف و احساسات خود راحت و آزاد باشند.

کارآفرینان نمونه عینی خوش بینی هستند. آن ها با نگاه مثبت اندیش خود برای یک جهان بهتر کار می کنند و منفعت های اجتماعی و اقتصادی بسیاری را برای دنیای اطراف خود به ارمغان می آورند.

توصیه: خوش بینی مسری است. بنابراین برای کودک خود داستان ها و قصه های مثبت تعریف کنید. با آن ها گفت وگوهای الهام بخش داشته باشید و آنان را برای داشتن تفکر مثبت تشویق کنید.

حل کردن مشکلات، یکی از فعالیت های روزمره زندگی است. نمی توان مشکلات را نادیده گرفت و به حال خود رها کرد. بلکه باید همواره به دنبال راه حل های مناسب بود. مهارت های حل مشکل را از طریق موارد زیر می توان به کودکان آموزش داد:

تشخیص دادن مشکل و صحبت کردن درباره آن

در نظر گرفتن ایده های مختلف برای راه حل های ممکن

ارزیابی مزایا و نتایج احتمالی هر کدام از راه حل ها

قاطع بودن و عمل کردن به راهکارها

اجازه دادن به کودک تا عواقب و نتایج منفی تصمیمات خود را تا زمانی که آسیب جدی به وی وارد نمی آید، ببیند.

بهتر است کودک بداند خواستن پول سخت نیست اما تفاوت بزرگی بین خواستن پول و تمایل به پول درآوردن وجود دارد. پول درآوردن در ارتباط مستقیم با کار کردن است. کودک برای پولی که خودش به دست می آورد، بیشتر ارزش قائل می شود تا پولی که بی هیچ زحمتی به او می دهند. برای مثال وقتی کودک به طور مرتب پول تو جیبی می گیرد، ممکن است فقط به فکر خرج کردن آن باشد اما وقتی در ازای کمک به والدین یا انجام وظایفی، پول دریافت می کند، قدر آن را می داند و حاضر نیست به راحتی آن را خرج کند. به کودک آموزش دهید که هیچ چیز با ارزشی، آسان به دست نمی آید و تنها به دلیل شکست خوردن یا این که چون کاری سخت است، دست از تلاش برندارند.

کودک از همان سنین پایین باید آموزش ببیند که چگونه پول خود را هر چند اندک، مدیریت کند و همه را خرج نکند. شما می توانید دو قلک به کودک خود بدهید. یکی برای خرج کردن و خرید چیزهایی که دوست دارد و دیگری برای پس انداز کردن. مثلا هر زمان که به او 10 هزار تومان می دهید، پنج هزار تومان را در قلک پس انداز بیندازد و پنج هزار تومان دیگر را در قلک دیگر. به عنوان والدین، این وظیفه شماست که چنین عادت هایی را از همان کودکی در فرزند خود شکل دهید.